“Je gaat er niet dood aan, maar soms heb je ook geen leven”
Astrid (62) woont in Gouda en staat vol in het leven. Toen ze
zeven jaar was, kreeg ze een plekje op haar kruin en binnen een paar
weken zat ze van top tot teen onder de plekken. Ze ging naar de
huisarts. “De huisarts die verwees mij naar de huidarts en die zei:
‘Ja, kinderen hebben eczeem, punt.’ Toen heb ik jarenlang eczeem
gehad.” Dit duurde voort totdat haar eigen dermatoloog ziek was en ze
naar een vervanger ging. Die vertelde haar dat zij geen eczeem had,
maar psoriasis. “Dat vond ik een opluchting,” vertelt ze. “Want ik had
vijf jaar lang iedere avond zalf gesmeerd en dan kreeg ik van mijn
moeder op m’n kop, omdat het niet overging.”
“Als kind een rare huid hebben is heel vervelend”
Astrid had geen gemakkelijke jeugd. “Kinderen zijn heel direct.
Ik mocht naast niemand zitten, werd niet uitgenodigd op
verjaardagspartijtjes en op mijn verjaardagspartijtjes kwam ook
niemand,” vertelt ze. Na de middelbare school ging Astrid naar de
kunstacademie. Tijdens haar studie had ze weleens pijn in haar handen.
“Ik ben naar de huisarts gegaan en die legde meteen de link tussen
gewrichtsklachten en psoriasis. Dat was in die tijd heel bijzonder,
want heel vaak werd artritis psoriatica niet herkend, omdat het niet
altijd duidelijk in je bloedbeeld zichtbaar is.”
“De medicijnen halen je weerstand weg”
Op dit moment heeft Astrid haar psoriasis onder controle,
dankzij de medicijnen die ze krijgt voor haar gewrichtsklachten.
Dezelfde middelen worden gebruikt bij extreem ernstige psoriasis. “De
bijwerking is dat mijn huid helemaal gaaf is, want het was een en al
psoriasis. Nadeel is dat deze medicijnen je weerstand enorm verlagen.
Ik heb blaasontstekingen gehad en bij zware verkoudheid mag ik mijn
medicijnen niet. Als ik twee weken geen injectie neem dan komen de
plekken op mijn huid weer terug.”
Toch heeft dit alles Astrid niet het plezier in haar leven ontnomen. “Ik ben actief als vrijwilliger bij de psoriasisvereniging. Hier beleef ik mooie avonturen en ontmoet ik mooie mensen die ik anders niet gekend zou hebben.”
Project: Focus op mij, niet op mijn huid
Psoriasis is een veelvoorkomende huidaandoening die een grote
negatieve impact kan hebben op zowel lichamelijk, emotioneel als
sociaal vlak. In Nederland zijn er naar schatting 300.000 mensen met
deze aandoening. Met het project ‘Focus op mij, niet op mijn huid’ wil
het Huidfonds aandacht vragen voor psoriasis. Dit gebeurt door
onderzoek te doen en tools en aanbevelingen te ontwikkelen om mensen
met psoriasis te helpen kwaliteit van leven bespreekbaar te maken.
Lees verder over Astrid en over Focus op mij, niet op mijn huid op
www.huidfonds.nl
Over het Huidfonds
Het Huidfonds is een erkende goededoelenorganisatie die het
belang van een gezonde huid onder de aandacht wil brengen. ‘Hou van je
huid, zorg voor je huid’ is de boodschap die wij uitdragen. Dit doen
we door te werken aan drie doelstellingen:
Je verdient het om je goed te voelen in je huid, maar hoe voer je een goed gesprek met je arts? Duidelijk zijn over de impact van psoriasis is soms moeilijk.
Meer van dit soort artikelen