Vertel wat belangrijk voor je is en kom voor jezelf op.

“Vroeger schaamde ik me voor mijn huid. Tegenwoordig denk ik ‘je doet het er maar mee’. Linda Lucignano, nu 31 jaar, voelt zich een stuk zelfverzekerder dan toen ze op haar zeventiende het eerste plekje ontdekte.

“Het begon met een klein plekje maar na verloop van maanden werd het steeds erger. Mensen keken me vies aan, vonden me vies. Daar werd ik heel verdrietig van. Ik ging me ook vies voelen. Terwijl ik wist dat wat ik had niet besmettelijk, vies of eng was.”

“Bij de dermatoloog heb ik van alles geprobeerd. Lichttherapie is prachtig maar wel heel intensief. Je moet drie maanden lang drie keer per week naar therapie. Dat was voor mij niet echt een oplossing. Smeren helpt om mijn huid soepel te houden, maar de plekjes bleven bestaan. Met de dermatoloog heb ik van alles geprobeerd. Helaas reageer ik vrij heftig op veel medicatie. Dan zijn de bijwerkingen zo heftig dat het niet opweegt tegen de baten.

“Mijn man, met wie ik dit jaar tien jaar samen ben, heeft me altijd voorgehouden dat ik prima ben zoals ik ben. Dat helpt. Langzaam leerde ik dat wie er echt toe doet sowieso van me houdt, met of zonder psoriasisplekken. Maar zo keek ik er nog niet tegenaan toen ik eenentwintig was. Toen wilde ik gewoon mooi zijn en doen wat andere mensen ook doen.”

“Op mijn eenentwintigste maakten de plekjes me onzeker. Toen wilde ik gewoon mooi zijn en doen wat andere mensen ook doen.”

“Tijdens mijn eerste zwangerschap verdwenen de plekken. Ik was zo blij! Wat ik echter niet wist was dat er na de bevalling een uitbarsting komt van psoriasis. Dat was heel erg jammer. Toen ik opnieuw zwanger werd, ben ik daarom al voor de bevalling weer gaan smeren, puur preventief en dat heeft me goed geholpen. Wat ook helpt, is dat ik tegenwoordig zelf middelen zonder recept gebruik die het collageen ondersteunen. Mijn handen zijn helemaal schoon. Ik heb mooier haar, mooiere nagels en een mooie huid. Daar ben ik echt blij mee!”

“Zelfmedelijden helpt je niet in je behandeling. Je moet voor jezelf opkomen.”

“Psoriasis is heel erg. Ik vond het vroeger vreselijk. Maar zelfmedelijden helpt je niet in je behandeling. Je wordt er gestrest van en dat triggert de psoriasis. Bovendien kun je niet voor jezelf opkomen als je jezelf zielig vindt. Je moet leren om echt van jezelf te houden en voor jezelf op te komen. Je doet ertoe. Je bent goed zoals je bent!"

Meer van dit soort artikelen